کد مطلب:106808 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
[صفحه 504] مصانقه: وسیله ی رشوه و امثال آن، سازش كردن، مضارعه: مصدر باب مفاعله از ماده ی ضرع یعنی ذلت و خواری، گویا دو نفر كه هر یك نسبت به دیگری كوچكی می كنند، (فرمان خدا را اجرا نمی كند مگر كسی كه اهل مدارا و سازش نیست، و فرومایگی ننماید و به دنبال طمع نرود). بدیهی است كه سازش با دیگری باعث جستن رضای اوست، و این عمل مانع از اجرای حدود و دستور الهی درباره او می گردد. و همچنین فرومایگی و چشم طمع داشتن به دیگران، هر دو باعث خودداری از پرداختن به دستورها و حدود الهی است كه بر او دشوار می نماید.
صفحه 504.